Sos żurawinowy

Sos żurawinowy świetnie pasuje do mięs oraz serów, efektownie wygląda i bardzo łatwo go przygotować. 

230 g żurawiny

150 g cukru

50 ml wody

Wszystkie składniki podgrzewać w rondlu, aż owoce popękają i puszczą sok. Sprawdzić, czy nie trzeba sosu dosłodzić. Odstawić do przestygnięcia. Przed podaniem przemieszać łyżką, ponieważ stygnąc, sos zgęstnieje.

Sos waniliowy

Jest ryzyko, jest zabawa ;) Sosu nie wolno zagotować, bo się zetnie, ale powinien zgęstnieć. Można to zrobić w sposób bardziej bezpieczny — w kąpieli wodnej — co według mnie ciągnie się w nieskończoność. Nie jestem w stanie tak długo stać przy uciekającej szparami gorącej parze, w dodatku śmiertelnie się wtedy nudzę ;) Dlatego wolę podgrzewanie bezpośrednio na gazie. Na szczęście strach ma wielkie oczy ;)  Poza tym, korzyść jest podwójna, bo w podobny sposób przygotowuje się domowe lody. Proporcje wzięłam z książki Neli Rubinstein, ale zamiast esencji, używam laski wanilii  i przygotowuję sos bezpośrednio na palniku. Można go podawać na ciepło i zimno, wystudzony nieco gęstnieje. Świetnie pasuje do lodów, owoców, ciast czy naleśników. 

3 żółtka

100 g cukru

375 ml śmietany kremówki

½ laski wanilii

Sparzyć jajka. Laskę wanilii przekroić wzdłuż, czubkiem noża wyskrobać nasiona i wrzucić do misy robota. Dodać żółtka i cukier. Ubijać, aż masa stanie się jasna i puszysta. Dodać śmietanę i ubijać na mniejszych obrotach do połączenia składników. 

Przelać masę do rondla o grubym dnie. Podgrzewać na niedużym ogniu, stale mieszając, aż sos zgęstnieje. Nie dopuścić do zagotowania. Obserwować w trakcie mieszania dno — gdy pojawią się pierwsze objawy oblepiania, zdjąć rondel z ognia. 

Inspiracja: Nela Rubinstein, Kuchnia Neli.

Remulada - duński sos majonezowy z warzywami

„Karol, wbrew własnym i siostrzenicy spodziewaniom, znienacka zrozumiał ją doskonale. Ta remulada do smażonego, panierowanego filetu rybnego, z cytrynką na wierzchu... Z soli, z turbota, z sandacza nawet...” Od kiedy przeczytałam te słowa z książce Joanny Chmielewskiej „(Nie)Boszczyk mąż”, chciałam skosztować remulady. W Polsce nie można było jej dostać, do Danii się nie wybierałam, więc trzeba było uruchomić własną manufakturę ;) Z różnych przepisów, które znalazłam, powstała moja wersja. Często zamiast zwykłych ogórków konserwowych daję ogórki w curry. 

1 porcja majonezu (300 g)

100 g kapusty

75 g ogórków konserwowych lub ogórków konserwowych z curry

1 ząbek czosnku

3 łyżki curry

Kapustę i ogórki drobno posiekać (użyłam przystawki do robota z tarką o dużych oczkach). Czosnek przecisnąć przez praskę do miski z kapustą i ogórkami. Dodać majonez oraz curry, dokładnie wymieszać. 

Akcję Kuchnia skandynawska prowadzi autorka blogu Mops w kuchni.

Majonez na całych jajkach

Każdy ma swoje Waterloo ;) Moim jest majonez na żółtkach. Jakiego przepisu bym nie próbowała, nie uda się. Nie wiem, dlaczego. Wybawieniem okazała się instrukcja firmy Bosch zalecająca użycie całych jajek ;) Na jej podstawie opracowałam własny przepis. Olej i musztardę przechowuję po otwarciu w lodówce, więc są zimne. Jajka zwykle też, ale zdarzyło mi się wziąć ciepłe, a i tak majonez się udał. Z podanych proporcji powstanie 300 g łagodnego majonezu. Możecie dodać więcej musztardy, octu lub wykorzystać pieprz.

2 jajka

1 łyżeczka musztardy

2 łyżki białego octu winnego

4 szczypty soli

250 ml zimnego oleju rzepakowego

Sparzyć jajka. W blenderze kielichowym zmiksować do połączenia jajka, musztardę, ocet i sól. Stopniowo – przez dozownik –  dodawać olej. 

Przełożyć majonez do zamkniętego pojemnika i przechowywać w lodówce.

Sałatka pomidorowa w starym angielskim stylu według Nigelli Lawson

Tym, którzy nie są w stanie zrozumieć emocji towarzyszących piosence „Addio, pomidory”, śpiewanej przez Wiesława Michnikowskiego w Kabarecie Starszych Panów, i marudzą, że dziś znowu w menu pomidory, na pomoc przychodzi Nigella i jej staroświecki angielski sos ;) Tak podane pomidory są wielofunkcyjne. Gdy trzeba, odegrają rolę przystawki, innego dnia można podać je do mięsa albo położyć na kanapkach. Sama zaryzykowałam połączenie ich z sofrito sefardyjskich Żydów i też pasowały ;)

500 g pomidorów koktajlowych

¼ łyżeczki musztardy angielskiej

1 czubata łyżka mąki pszennej

1 łyżeczka drobnego cukru

1 łyżeczka soli

pieprz

250 ml mleka

1 jajko

4 łyżki octu jabłkowego lub estragonowego

1 łyżka oleju

szczypiorek lub dymka

Napełnić zlew do połowy wodą. Jajko wbić do miseczki i roztrzepać widelcem. 

W garnku o wysokich ściankach połączyć musztardę, mąkę, cukier, sól i świeżo zmielony pieprz. Dodać niewielką ilość mleka i ubijać trzepaczką, aż powstanie gładka masa. Postawić garnek na ogniu i dodać stopniowo resztę mleka, cały czas ubijając masę. 

Zdjąć garnek na chwilę z ognia, dodać do niego roztrzepane jajko oraz ocet. Postawić go z powrotem na niezbyt dużym ogniu i ubijać trzepaczką masę, aż będzie miała konsystencję kremu. Zdjąć garnek z ognia i dodać olej. Włożyć garnek do zlewu z wodą i ubijać masę, aż olej dokładnie się połączy z resztą składników, po czym odstawić krem do wystygnięcia. 

Pomidory pokroić na połówki, szczypiorek lub dymkę posiekać. Na półmisku ułożyć pomidory przeciętą stroną do góry, polać je kilkoma łyżkami kremu i posypać szczypiorkiem lub dymką. 

Inspiracja: Nigella Lawson, Lato w kuchni przez okrągły rok.

Akcję Warzywa psiankowate przygotowała autorka blogu Mops wkuchni.