Owsiany pęczak z grzybami i fetą

Tęsknię za tym wszystkim, czego nie jestem w stanie teraz jeść. Nie dla mnie bulgur, cebula, grzyby leśne czy pieczarki. To tylko początek listy zakazanych przyjemności, a tu kuszą stragany, dziesiątki książek z przepisami i blogerki, które zamierzają reaktywować wspólne gotowanie. Jedynym sposobem pozbycia się pokusy jest jej ulec, jak słusznie stwierdził Oskar Wild. Żeby jednak brzuch nie rozbolał, jedzenie powinno być low fodmap ;) 

Przepis jest wariacją na podstawie przepisu Yotama Ottolenghiego. Zamiast bulguru — kasza owsiana, cebulę zastępuje zielona część dymki, grzyby leśne i pieczarki zamieniłam na boczniaki, shimeji i mun. Mała ilość fety według specjalistów Monash University nie szkodzi, co potwierdzam. A czerwony pieprz daję w ramach protestu przeciw dominacji czarnego pieprzu w przepisach. Ma być kolorowo, a nawet... tęczowo ;)

Wpis powstał w ramach wspólnego gotowania pieczarek i innych grzybów hodowlanych. W akcji wzięły udział także: Ania, Pati i Martynosia.

 

150 g kaszy owsianej pęczak

4 łyżki oliwy

1 łyżeczka nasion kuminu

500 g grzybów (boczniaki, shimeji, mun)

2 łyżki listków tymianku

2 łyżki octu balsamicznego

zielona część dymki

60 g fety

10 g koperku

½ chilli w płatkach

czerwony pieprz

sól

 

Kaszę ugotować w osolonym wrzątku. Suszone grzyby mun zalać wrzątkiem na kilkanaście minut.

W tym czasie pokroić dymkę, grzyby (leśne porwać na kawałki), fetę i posiekać koperek. Do rondla wlać olej, smażyć na nim przez ok. 7 minut połowę nasion kuminu wraz z grzybami i ½ łyżeczki soli, ciągle mieszając, aż zmiękną i się zarumienią. Dodać resztę kuminu i tymianek, podgrzewać przez minutę. Następnie dolać ocet balsamiczny i gotować przez 30 sekund.

Dodać do rondla ugotowaną kaszę, dymkę, fetę, koperek i chilli, doprawić pieprzem i wymieszać. Podgrzać i przełożyć na talerze. 

Inspiracja: Yotam Ottolenghi, Prosto.

 

Zupa z kapusty włoskiej ze skórką parmezanu według Yotama Ottolenghiego

Przepisy Yotama zwykle kojarzą się jego czytelnikom z długą listą składników, niekiedy trudno dostępnych. Ten jest zupełnie inny :) Mamy tu włoską kapustę, która — nawet jeśli dopiero z Boną trafiła do nas — to jest traktowana niemal jak polska, w dodatku występuje tu w towarzystwie kminku (nie kminu) ;) Tylko parmezan jest nieco mniej swojski, za to wykorzystany do cna — nie wyrzucajcie skórek z parmezanu, zróbcie zupę :) 

Połówkę łagodnej czerwonej chili bez pestek zastąpiłam chili w płatkach. Przepis pochodzi z książki Obfitość, która zawiera receptury publikowane przez Ottolenghiego w „Guardianie”, w dziale Nowy wegetarianin. Yotam zajmuje wyważone stanowisko, choć propaguje jedzenie warzyw, nie wyklucza nabiału i mięsa z diety. Tradycyjny parmezan zawiera podpuszczkę zwierzęcą. Istnieją jednak sery wyprodukowane na podpuszczce mikrobiologicznej. Jeśli całkowicie wykluczacie produkty zawierające jakiekolwiek zwierzęce dodatki, możecie spróbować użyć właśnie takich.

Wegetariańskie przepisy z kapustą znajdziecie także na u Mirabelki, Gin, Pati, Emilii i Martynosi. Sprawdźcie, co przygotowały :)

oliwa

1 duża cebula

1 ząbek czosnku

½ łyżeczki nasion kminku plus do przybrania

1 średnia główka włoskiej kapusty

1 średni ziemniak

około 1,1 l bulionu warzywnego

80 g skórek parmezanu plus parmezan do przybrania

chili w płatkach

sól

Cebulę pokroić w krążki. W dużym rondlu rozgrzać 4 łyżki oliwy i, na średnim ogniu, smażyć przez 5 minut cebulę, aż zmięknie i nieco się zrumieni, od czasu do czasu mieszając. Następnie dodać rozgnieciony czosnek oraz kminek i smażyć przez 2 minuty.

W tym czasie oderwać z kapusty cztery zewnętrzne liście, wykroić z nich środkowy nerw, a resztę drobno posiekać i odłożyć. Główkę kapusty grubo poszatkować. Ziemniak obrać i pokroić w kostkę.

Dodać warzywa do rondla, smażyć przez 2-3 minuty, mieszając. Następnie dolać tyle bulionu, aby przykrył warzywa. Gdy zupa się zagotuje, dodać skórki parmezanu i zmniejszyć ogień. Po 10 minutach sprawdzić, czy ziemniak jest miękki. Jeśli tak, wyjąć skórki parmezanu, doprawić zupę solą i zdjąć rondel z ognia.

Na patelni rozgrzać 2 łyżki oliwy, podsmażyć odłożoną kapustę wraz z chili i szczyptą soli przez 3-4 minuty, aż nieco zmięknie. Zetrzeć parmezan do przybrania.

Zupę w rondlu zmiksować ręcznym blenderem. Gdyby była zbyt gęsta, dodać więcej bulionu i podgrzać, jeśli jest to konieczne. 

Nalać zupę do miseczek, posypać kapustą z chili, startym parmezanem i odrobiną kminku. Podawać gorącą.

Inspiracja: Yotam Ottolenghi, Obfitość.

Sałatka z komosy ryżowej z grzankami z chleba na zakwasie według Yotama Ottolenghiego

Lekka, nieco kwaśna i pełna ziół sałatka jest dobrą propozycją na upalne dni. Czerwoną cebulę zastąpiłam dymką, przez co zdjęcia nieco straciły na urodzie, ale nie przepadam za surową cebulą. Jeśli lubicie chrupiące grzanki, podajcie sałatkę natychmiast po przygotowaniu, bo chleb szybko w niej mięknie.

40 g komosy ryżowej

4 kromki chleba na zakwasie

4 dojrzałe, średniej wielkości, pomidory

3 małe ogórki

1 dymka

4 łyżki posiekanej kolendry

1½ posiekanej mięty

2 łyżki posiekanej natki pietruszki

1 łyżka soku z cytryny

3/4 łyżki czerwonego octu winnego

2 małe ząbki czosnku

oliwa

sól

biały pieprz

Komosę ryżową wsypać do rondla z wrzątkiem i gotować 9 minut, aż będzie miękka. Odcedzić ją na gęstym sitku i przepłukać zimną wodą.

Kromki chleba ułożyć na blasze, posmarować oliwą i oprószyć świeżo zmieloną solą. Piec w temperaturze 180°C przez około 10 minut, odwracając w połowie pieczenia. Po wyjęciu z piekarnika chleb powinien być suchy i chrupki. Zostawić go do ostygnięcia.

Pomidory pokroić w kostkę, usuwając pestki. Włożyć je do miski. Ogórki pokroić w kostkę i dodać do pomidorów. Dymkę pokroić w krążki. Połamać chleb na nieregularne kawałki. Do miski dodać komosę, chleb, dymkę oraz posiekane zioła. Dorzucić czosnek, obrany i przeciśnięty przez praskę. Polać sałatkę sokiem z cytryny i octem winnym, posypać solą i świeżo zmielonym pieprzem. Delikatnie wymieszać i podawać. 

Inspiracja: Yotam Ottolengi, Obfitość. 

Akcję Warzywa psiankowate przygotowała autorka blogu Mops w kuchni.

Sofrito z kurczaka - Yotam Ottolenghi, Sami Tamimi

Sofrito oznacza w kuchni latynoamerykańskiej smażony sos, zawierający drobno posiekane aromatyczne składniki jak czosnek, cebula, papryka, a w greckiej lub żydowskiej wolne duszenie mięsa. Tu mamy do czynienia z tradycją sefardyjskich Żydów. Potrawa wygląda niepozornie, jednak nie dajcie się zwieść, jest znakomita. Teoretycznie można ją przyrządzić bez ziemniaków, ale — jak napisali autorzy książki „Jerozolima” — nikt nie będzie żałował, że ich użył. Możemy potwierdzić tę opinię ;) Nasączone sosem ziemniaki są świetne, a długo duszone mięso kurczaka — niezwykle delikatne. 

Ziemniakami zajął się robot, więc były bardzo drobno pokrojone ;) W przypadku grubej kostki należy dodać je do rondla na pół godziny przed końcem duszenia. Zamieniłam też kurczaka w całości na kawałki mięsa, a ząbki czosnku na większe, łatwo je wtedy na talerzu wyłuskać z łupinek i zjeść. Podsmażony i duszony czosnek jest bardzo smaczny. Koniecznie go spróbujcie.

1½ kg mięsa z kurczaka (piersi i/lub podudzia czy udka)

1 łyżeczka słodkiej papryki w proszku

¼ łyżeczki kurkumy

¼ łyżeczki cukru

2½ łyżki soku z cytryny

1 duża cebula

750 g ziemniaków

12 bardzo dużych ząbków czosnku w łupinach

olej

sól

czarny pieprz

Do bardzo dużego rondla wlać łyżkę oleju i na średnim ogniu smażyć kawałki kurczaka przez 4-5 minut, aż lekko zbrązowieją (jeśli są to kawałki ze skórą, to skórą do dołu). Posypać je papryką, kurkumą, cukrem, sporą ilością świeżo zmielonego pieprzu, dodać ½ łyżeczki soli oraz 1½ łyżki soku z cytryny. Odwrócić kawałki kurczaka na drugą stronę, włożyć do rondla obraną i pokrojoną na ćwiartki cebulę. Przykryć rondel i dusić kurczaka przez 1½ godziny, co jakiś czas sprawdzając, czy nie trzeba dodać odrobiny wrzącej wody (na dnie powinno być pół centymetra płynu).

Obrać ziemniaki, posiekać je w drobną kostkę i w dwóch partiach usmażyć na dużej patelni, na oleju, aż będą rumiane. Każdą z partii po wyjęciu posypać świeżo zmieloną solą morską. Następnie podsmażyć czosnek. 

Na pół godziny przed końcem duszenia na dno rondla wrzucić podsmażony czosnek, a na 15 minut przed końcem — wyjąć mięso, na dnie ułożyć ziemniaki, a na nich położyć z powrotem mięso. Przed podaniem ziemniaki powinny być nasączone sosem, a mięso odchodzić od kości. Skropić sofrito pozostałą łyżką soku z cytryny i podawać.

Inspiracja: Yotam Ottolenghi, Sami Tamimi, Jerozolima.

Akcję Warzywa psiankowate przygotowała autorka blogu Mops w kuchni.