Placki ziemniaczane

Wiem, że istnieją na niebie i ziemi rzeczy, o  których nie śniło się filozofom, ale jednego nie jestem w stanie pojąć — dodawania mąki do placków, skoro ziemniaki są świetnym źródłem skrobi ;) Uwierzcie, że placki się nie rozpadną, a dodatkowo będą miały znakomity smak. Ważne jest dokładne odciśnięcie utartych ziemniaków. O zaletach placków ziemniaczanych nie trzeba chyba przekonywać, można z nimi zrobić wiele — zjeść je bez dodatków, z gulaszem, użyć ich do przystawki. Witek twierdzi, że jadał je z cukrem, ale on wysłany niegdyś po sklepu spożywczego po kremówkę, zadzwonił z ciastkarni, że są jedynie wuzetki. Z innego świata przybył ;)

1 kg ziemniaków

1 mała cebula

2 duże jajka

½ łyżeczki soli

olej

Utrzeć obrane ziemniaki oraz cebulę, używając robota wraz z odpowiednią przystawką. Przechylić misę robota i mocno dłonią uciskać ziemniaki, by sok spływał do podstawionej miseczki. Gdy ziemniaki są już odciśnięte, odczekać 15 minut, aż na dnie miseczki osiądzie skrobia. 

Jajka wbić do drugiej miseczki i rozbełtać mocno widelcem. Ostrożnie zlać sok z miseczki, wyjąć łyżką skrobię i dodać ją do masy ziemniaczanej, a następnie wlać do niej jajka i wsypać sól. Wszystko dokładnie wymieszać.

Smażyć na małej ilości oleju, nakładając na od jednej do trzech łyżek masy, w zależności od tego, jak duże placki są nam potrzebne. Po usmażeniu każdą partię placków włożyć na chwilę między kawałki papierowych ręczników, aby pozbawić je nadmiaru tłuszczu.

 

Akcję Warzywa psiankowate prowadzi autorka blogu Mops w kuchni.